1 Laatst bewerkt door LindaRotterdam (28-06-18 21:43:23)

Onderwerp: Brutal Extreme Triathlon

Hoewel er een Full en Double Brutal zijn, begin ik dit jaar eerst eens met de halve afstand.
Ben wel erg benieuwd naar ervaringen! En zit vol met vragen.
Heb na het kijken van wat filmpjes m'n tijden maar verder bijgesteld, maar ben nog niet veel wijzer big_smile


De info-pack is offline, en ik vraag me bijvoorbeeld af wat ik nu verplicht aan spullen mee moet hebben.
Ook in de rugzak; zo'n thermal foil blanket, hebben ze die daar beschikbaar of waar koop je zoiets?

Qua schoeisel: crossschoenen of gaat het op normale hardloopschoen ook prima?

En wat betreft de fiets: TT of is het toch vooral klimmen?

2

Re: Brutal Extreme Triathlon

Er is zelfs een 5-dubbele. Volgens mij heeft een Nederlander die vorig jaar gedaan.
Maar verder kan ik je zelf helaas niet helpen. Er staan wel wat blogs met wedstrijdverslagen her en der, hier bijv:
http://mijnsportavontuur.nl/double-brutal-en/

3 Laatst bewerkt door Hedcandy (28-06-18 19:31:14)

Re: Brutal Extreme Triathlon

Montanaman dat was de triple en volgens mij is dat de max afstand hoor! Niet overdrijven haha
Ik heb hem toen gevolgd, wat machtig mooi om mee te maken ook al was het via de blogs en filmpjes van zn crew. Bizar knap. Het was een atleet van Hellas trouwens, hier is zijn website: www.koenvanmeeuwen.nl er zijn vast tips te vinden daar.

Zo'n reddingsdeken koop je bij Bever, het kan zijn dat de etos ze wellicht ook heeft. Is sowieso handig om te hebben, ik heb ze met MTB-en altijd bij me omdat je dan kans hebt dat je lang op hulpdiensten moet wachten en je zo je slachtoffer warm kunt houden.

Wel gaaf dat je hem gaat doen, benieuwd naar je ervaringen...

4

Re: Brutal Extreme Triathlon

De triple is er inderdaad ook om het jaar. Veel over gelezen, maar dat is wel echt een andere sport hoor wink

Dekentje is inderdaad handig om te hebben, ook op de gewone fiets als je eens lang moet wachten. Goede tip!

5

Re: Brutal Extreme Triathlon

Ja, triple ja. Inderdaad bizar, heb hem toen ook gevolgd.

6 Laatst bewerkt door LindaRotterdam (05-09-18 11:58:25)

Re: Brutal Extreme Triathlon

Bijna! Ontzettend veel zin in. Ben geblesseerd, dus kan niet hard lopen, maar dat is daar dan ook niet nodig. Heerlijk!

Nieuwe infopack is online en heb in de tussentijd ook al contact gehad met Brutal's Claire.
Spulletjes hadden ze bijna allemaal gewoon bij de Decathlon. En inderdaad sowieso nuttig om te hebben; het verbanddoosje heb ik al geplunderd big_smile

Ga helemaal voor het genieten van de omgeving en kies daarom voor een gewone racefiets. 
We gaan op maandagavond al met de auto richting Wales, dus neem gewoon alles mee en kan schoeisel e.d. daar vantevoren testen.

7

Re: Brutal Extreme Triathlon

Heel vet Linda, ben zo benieuwd hoe je het gaat doen en beleven!
Geniet ervan, heel veel succes en ik lees graag je verslag na afloop!!

8

Re: Brutal Extreme Triathlon

Leuk! Ben benieuwd naar je ervaring!!

triathlon is 3x leuker!

9

Re: Brutal Extreme Triathlon

Het was zo waanzinnig gaaf! En afzien. Wat een evenement. Ik zal als ik achter m'n laptop zit wat uitgebreider verslag doen.

Tot die tijd vind ik deze wel treffend:
https://www.timlebbon.net/news/the-brut … ce-report/

Ik heb de halve afstand gedaan en mocht nog wel de berg op. Had ik niet getraind en dat is echt het stomste dat ik ooit gedaan heb, bedacht ik me het hele eind. Nu nog steeds flink spierpijn op plekken die ik niet eerder gevoeld heb...

10

Re: Brutal Extreme Triathlon

Da's een mooi verslag! Maar nu ben ik wel benieuwd naar jouw verhaal over Snowdon!

11

Re: Brutal Extreme Triathlon

Wouw, dat is wel heel erg gaaf!

Ontzettend knap dat dit je dit gedaan hebt.

12 Laatst bewerkt door Hedcandy (19-09-18 07:21:05)

Re: Brutal Extreme Triathlon

Ik las net het verslag van Indra, op Trikipedia zeiden ze dat er maar 2 nederlanders meededen en ik dacht gelijk: en Linda dan??

Ik ga je verslag lezen, heel tof dat je het hebt gehaald en mt Snowdon nog op mocht!

13

Re: Brutal Extreme Triathlon

Gaaf Linda! Ik kijk uit naar je verslag.

14 Laatst bewerkt door LindaRotterdam (21-09-18 15:59:50)

Re: Brutal Extreme Triathlon

Daar gaat ie dan:

Nadat de Axtri dit jaar niet door ging mocht ik op zoek naar een andere 'extreme' halve. Lekker de kou en de heuvels in, genieten van het uitzicht en niet drukmaken om tijd, dat was het doel. The Brutal voorziet gelukkig in dat soort evenementen.
Ik kies voor de Brutal Half Triathlon: een triathlon over de halve IM afstand (plus een beetje) waarbij het lopen ook Mount Snowdon beklommen wordt.

We zijn sinds dinsdag in Noord-Wales geweest en ontzettend onder de indruk van het landschap (denk Lord of the Rings). Op woensdag het parcours verkennen: een rondje fietsen en even een duikje in het meer. Dat laatste is kouder dan beloofd (ik lees achteraf pas over de fameuze 'Brutal factor'), maar goed te doen. Lopen probeer ik zo min mogelijk te doen; ik tob al weer een paar weken met een peesontsteking in m'n enkel. Overbelasting, en kan verder geen kwaad, maar het zou fijn zijn als het nu eindelijk eens over zou gaan.

Op vrijdag spulletjes ophalen en fiets inchecken. Wat een leuke sfeer, en wat een strakke organisatie! De briefing is duidelijk, alles gaat om onze veiligheid en iedereen heel over de finish krijgen. De wisselzone is droog in een tent, en je mag zelf een plekje zoeken voor je spullen. En dat zijn er nogal wat! Het lijkt wel een poolexpeditie, merk ik als ik m'n tassen moet inpakken. Gelukkig is het ook toegestaan om supporters bidons en droge kleding aan te laten geven tijdens de race.

Op zaterdag starten alle races, half, full en double, om 7 uur. Het begint tegelijkertijd te regenen, maar daar voelen we in wetsuit toch niets van. Ik doe wel een dubbele cap op, maar draag geen handschoenen en booties hoewel toegestaan. Het blijkt toch een waterstart te zijn, wat wel zo fijn is om even te wennen aan het water. Niemand is aan het dringen om vooraan te liggen en ik hoor dat er zelfs wat triatleten zijn die even later pas het water ingaan. Oei, dat water is toch wel erg koud op m'n oren, en de boeien linksom ronden valt ook niet mee. Even wat gedeseorienteerd, besluit ik maar rustig aan te doen, ik mag de hele dag nog. Ik ga in een groepje zwemmen en probeer m'n slagen te tellen om niet teveel na te denken over de afstand en de kou. Het tweede rondje kom ik er lekker in, en achteraf blijkt het allemaal reuze mee te vallen.
Zwemmen 0:48

https://scontent-iad3-1.cdninstagram.com/vp/467856e0023c9298be8f340f0bcc158f/5C5DAA79/t51.2885-15/e35/40580593_2293182804251445_6861695760364010218_n.jpg

Ik heb m'n crosschoenen bij de wateruitgang gezet, maar ben te dizzy om ze aan te krijgen. Supporters staan massaal aan de waterkant, en gelukkig helpen ze een handje. Samen met m'n eigen supporter op een holletje tussen de schapen door naar de wisseltent. Daar heb ik m'n wetsuit zo uit, en trek sokken en fietsschoenen aan. En een fietsshirt waar ik alvast wat sportvoeding in heb gestoken. Voorzichtig over de natte platen, gewaarschuwd door 'Knabbel en Babbel' die nog de hele dag en nacht in de regen de fietsen bewaken. Helden!

Dan het fietsparcours op, wat zijn m'n benen koud. Het kleine klimmetje naar Waunfawr was altijd al vervelend, maar nu ben ik bang dat ik nooit meer een helling opkom. Gelukkig ligt de echte klim in het parcours, die naar Pen-Y-Pas, me veel beter. Het zonnetje breekt door, m'n trisuit is opgedroogd en dit is echt genieten! Tijdens de afdaling barst opnieuw een fikse regenbui los, maar zo'n rondje wil ik nog wel eens. Een prachtige regenboog over de gehele pas maakt het geheel nog mooier. Had gehoopt een rondje binnen twee uur te doen, dat mislukt op een minuutje na, dus ik gooi er nog maar een versnelling in. Bah, weer die rotklim, ik ben blij dat het de laatste keer is en dat ik er geen 8 keer overheen moet. Achteraf hoor ik dat de organisatie door weersomstandigheden het parcours heeft moeten inkorten en de dubbele triatleten nog veel vaker dit stuk hebben gefietst. Ik moet wel ontzettend plassen van al dat koude water, en er staan hier nergens bosjes big_smile Ik heb ook veel last gehad van m'n onderrug, dat heb ik niet eerder meegemaakt. Misschien toch maar wat meer core trainen. Tussendoor geniet ik van de prachtige omgeving, wat een uitzicht!
Fietsen: 4:03

https://scontent.fams1-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/42089503_1814052431981875_1374887699386728448_n.jpg?_nc_cat=109&oh=8a48998a0d494d13489b5b27997721c5&oe=5C2EB528

Weer de wisselzone in. Ik pak twee gelletjes mee, trek m'n schoenen en droge sokken aan en ben zo weer op weg. Hè, de zon gaat nu opeens schijnen, dat is zelfs in alleen een trisuit erg warm. Het eerste stuk is onverhard maar vlak. Ik besluit steeds 500 m te joggen en dan een stukje te wandelen. Ik loop zo gelijk op met een andere deelnemer, waarmee ik een praatje kan maken. Ik heb er best een prima tempo in, maar dat houdt gelijk op als het een beetje oploopt. Hier heb ik niet op geoefend, en ik wil m'n kuiten toch een beetje sparen voor Snowdon. Dan maar lekker doorwandelen, voordeel is ook dat ik dan helemaal geen last heb van mijn enkel. Het rondje is verder niet heel bijzonder, maar wel een mooie uitdaging na het fietsen. Het laatste stuk loopt wat af, en is de ondergrond stevig en kan ik toch nog een stuk joggen, ik weet nu wel zeker dat ik het ga halen. M'n vriend is helemaal verbaasd als ik op tempo de wisselzone in kom. Ik ren gelijk door naar het toilet.
Lopen Lake Lap: 1:10

https://dgtzuqphqg23d.cloudfront.net/AfzqcK0pc2HHYzKfg40fDUL3JfsAgo_sKNEGzDgeJYA-2048x1536.jpg

Op de berg zal het snel afkoelen dus ik trek over m'n trisuit een shirt met lange mouwen aan. Een broek lijkt me niet nodig, het is nu nog zo warm. Ik moet even langs de medic die me een paar controlevragen stelt over m'n verplichte 'mountain kit', een rugzakje met wat noodvoorzieningen zoals regenkleding en minimaal 400 ml water. Hij vraagt me ook de groeten doen aan z'n maatje Chris, de medic boven op de berg, die ons staat op te wachten. Die opdracht blijkt me er daarna echt doorheen te slepen. Ik kan de weg naar Llanberis Path slecht vinden, maar ben al gauw op weg. Het eerste stuk is gewoon asfalt, maar loopt al zo gemeen op, dat doet pijn. Ik zie al veel deelnemers op de weg terug en snap er even niets van. Ik ben sowieso de hele dag aan het rekenen: wat is er mogelijk, wanneer moet ik eten, hoe kan het dat ik nu op een rondje gezet wordt door iemand met een rugnummer in de 200 (dubbele triathlon), etc. Later blijkt dat veel van de verwarring wordt veroorzaakt door duatleten big_smile

De berg is echt vreselijk stijl en slecht begaanbaar. Ik kijk net voor me, en vergeet helemaal van de omgeving te genieten. Het is ook zo druk! Dat had ik echt niet verwacht, en vind ik wel een domper. Ik moet de hele tijd vragen of ik er pleeeeease langs mag. Er lopen hele families en schoolklassen op de berg. Gelukkig haal ik ze wel in, maar het doet toch iets af aan de prestatie. En ik kan alweer nergens langs de kant plassen...
Het is inmiddels erg gaan waaien en erg bewolkt. Ik denk steeds de top van de berg te zien, maar dat is dan een volgende plateau en er lijkt geen einde aan te komen. M'n kuiten en billen doen zo'n pijn, ik heb honger, en m'n handen zwellen op in de koude wind. Ben er zo klaar mee; dit is echt het stomste idee ooit. Ik reken nog eens, 3 km in het eerste half uur omhoog, dan ben ik binnen 3 uur makkelijk beneden. Het lijkt inmiddels meer op continu traplopen, dit houd ik nooit lang meer vol. Ik kijk weer op m'n horloge, 100 m in 10 minuten? Er klopt niets van dat apparaat. Dan maar even zitten en eten, kan ik altijd nog besluiten om te keren of door te lopen. En inderdaad, na het eten gaat het wel weer, en steggel ik verder. Ik weet dat ergens in de wolken, medic Chris op me staat te wachten. 'Great job' roepen naar deelnemers op de weg terug, sleept me er ook een beetje doorheen. Ik durf ze niet te vragen hoever het nog is... Gedachten op nul en doorploeteren.
Opeens vraagt er iemand aan me, "You're doing the brutal aren't you?" Hey Chris! "You've made it". Pfiew wat ben ik hier blij mee. Geen foto's maken, gewoon direct omkeren en terug.

Dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt. Alleen op de redelijk vlakke stukken kan ik wat joggen, verder blijft het klauteren. Maar ik kom veel sneller dan verwacht langs punten die ik herken van de heenweg. Heb wel ontzettend honger en dorst. Ik kiep m'n laatste gelletjes naar binnen en vind nog een vieze reep. Heb zo'n trek in pizza, en kan aan niets anders meer denken. Ook op het asfalt kan ik niet rennen, m'n bovenbenen verkrampen gelijk. Ik loop beneden nog eens een verkeerde straat in, maar zie daar in de verte het meer.
Lopen Snowdon: 3:22

https://scontent-iad3-1.cdninstagram.com/vp/f258a85e552e0cd512aa9de139618127/5C425ACB/t51.2885-15/e35/40621077_233090354025600_5742376038352991281_n.jpg

Op een holletje kom ik dan toch de finish over. Ik krijg een medaille omgehangen en een uitdraai van de timing. Dat is het dan. Wat een rust hier, en m'n vriend staat al die tijd op me te wachten. Heerlijk...
Totaal: 9:38

15 Laatst bewerkt door LindaRotterdam (21-09-18 15:50:45)

Re: Brutal Extreme Triathlon

Anyway, een waanzinnige avontuur, waar ik nog steeds van aan het nagenieten ben.
Vooral de organisatie en de onderlinge sfeer is geweldig! Echt een aanrader, volgend jaar is de triple er weer wink

Activiteiten zijn ook terug te vinden op m'n Strava:
https://www.strava.com/activities/1843376615
https://www.strava.com/activities/1843377651
https://www.strava.com/activities/1843376767
https://www.strava.com/activities/1843380077

Officiële resultaten: https://my4.raceresult.com/83156/result … n#1_444C73

16

Re: Brutal Extreme Triathlon

Gaaf verhaal zeg. Ik ga nooit meer klagen onderweg!

Je moet sneller dan de klos zijn.

17

Re: Brutal Extreme Triathlon

Wauw zeg!
Ik voel de kou en de pijn als ik je verhaal lees. Tjonge wat een doorzettingsvermogen!

18

Re: Brutal Extreme Triathlon

mcguyver schreef:

Gaaf verhaal zeg. Ik ga nooit meer klagen onderweg!

Haha, dat had ik ook niet gemogen als ik het eens vergelijk met de andere twee afstanden.

Maar het is wel een mooie mentale training. Volgend jaar m'n eerste hele, dan komt dat vast van pas big_smile

19

Re: Brutal Extreme Triathlon

Gaaf verhaal en mooie foto's! Dat moet echt een heel andere beleving zijn dan een regulieren halve. Wel jammer (al is het ook wel begrijpelijk) dat je op de berg zo veel mensen tegenkwam.

20

Re: Brutal Extreme Triathlon

Wow wat gaaf zeg ! Erg leuk om te lezen en de beelden maken het helemaal af.

21

Re: Brutal Extreme Triathlon

Respect!
Was het afdalen van Snowdon eigenlijk een beetje te doen? Want dat vind ik tijdens het hiken juist het vervelendste. Kan mij zo voorstellen dat dat na zo’n inspanning heel veel pijn kan doen.

22

Re: Brutal Extreme Triathlon

Gaaf verhaal, wauw, wat een bijzondere triathlon, en dan ook nog wat kou en regen erbij maakt het nog heroïscher! En erg leuk om te lezen en de foto's te zien!

Louise

23

Re: Brutal Extreme Triathlon

Gaaf verhaal, wauw, wat een bijzondere triathlon, en dan ook nog wat kou en regen erbij maakt het nog heroïscher! En erg leuk om te lezen en de foto's te zien!

Louise

24

Re: Brutal Extreme Triathlon

Wat een mooi verslag, nu wil ik er nog liever heen!!
Knap hoe je hebt doorgezet, vechtend tegen de elementen en jezelf, mooie finish!!
Gefeliciteerd.

Hoe koud was het water precies?
En mocht je met lopen ook evt stokken meenemen?

25

Re: Brutal Extreme Triathlon

Ik mat 14.9 op het horloge om m'n pols.

Stokken mogen inderdaad!


Ik vond naar beneden wel echt een verademing hoor. M'n quads zijn wel getraind genoeg, m'n kuiten en billen duidelijk niet. Ging alleen niet zo snel, want het was nogal slippery door de regen en onregelmatig terrein.

Heb t anderen echter wel zien doen hoor, naar beneden rennen. Is dus gewoon een kwestie van ervaring. Snelste dame was op-en-neer in 2 uur. Die heet ook Snowdon, zal wel op die berg geboren zijn wink