Wedstrijdvoorbereiding: hoe bereid jij je voor?

Ik leg de dag/avond van te voren mn spullen klaar.
Check op de dag zelf de bandenspanning, leg de ketting van om het juiste blad (zal niet voor t eerst zijn dat ik T1 uitfiets op een te zware plaat)

En bij een halve eet ik 2 witte bolletjes met appelstroop als ontbijt. Bij een kortere afstand hangt het mede af van de starttijd.

Mocht het warm weer zijn dan drink ik de dagen voor de wedstrijd (OD of halve) alvast een bidonnetje electrolyten op een dag.

Ik maak eerst een lijstje met wat ik allemaal nodig heb. Vervolgens vul ik die de dag erna nog aan als me iets te binnen schiet. De dag daarna pak ik alles in. Op de racedag doe ik hetzelfde wat ik altijd doe. Dus avondeten, ontbijt etc. Ik wijzig daar niks in. Zenuwen heb ik na 5 seizoenen niet meer. Wel gezonde kriebels in mijn buik.

Tsja, kriebels zijn zenuwen lijkt mij?

Ik denk ik de dagen ervoor na over uitrusting (welk tri-suit, schoenen, etc.) en zoek dat alvast bij elkaar. Met training hou ik er ook bij sprints en kwartjes wel rekening mee. Iets koolhydraatrijker eten de dag ervoor, geen alcohol. S'ochtends goed ontbijten en een uur voor de wedstrijd nog wat eten (banaan, ontbijtkoek). Mijn probleem is dat ik altijd veel te vroeg op de wedstrijdlocatie wil zijn, wijt dat maar aan wedstrijdspanning. Ik vind het leuk om daar te zijn, maar de spanning neemt er wel door toe.

Met een halve taper ik zeker wel en eet ik ook veel bewuster de dagen ervoor en soms nog wel een bordje pasta als ontbijt op de dag zelf (een makkelijk naar binnen te lepelen pasta met ei, ham en kerriesaus). Ik zorg ook dat ik genoeg meeneem voor onderweg, sportdrank en banaantjes en gelletjes voor onderweg.

Ik pak de dag van tevoren in, heb een paklijst afgeleid van deze: https://www.vrouwentriathlon.nl/checkli … rijddag-4/

Ik heb vorig jaar heb ik eigenlijk geen wedstrijdspanning gehad omdat alles zo anders was. Ik heb toen maar twee triathlons gedaan en van de tweede was het eigenlijk alleen maar spannend of-ie alsnog afgelast zou worden. Zeker de plotselinge afgelasting van een zwemtocht toen (we waren er al) heeft die angst wel gevoed.

Sowieso heb ik na al die jaren weinig spanning als ik niet iets heel ambitieus ga doen qua tijd of afstand, en dat doe ik ook dit jaar niet. Op dit moment lijkt een triathlon doen me eigenlijk alleen maar gaaf, als er eindelijk weer iets doorgaat.

Ik heb wel ooit een stukje geschreven over beter omgaan met wedstrijdspannning: https://www.vrouwentriathlon.nl/tips-n- … dspanning/

Ik merk m'n wedstrijdspanning trouwens altijd het meest aan het dwangmatig checken van het weerbericht, liefst op meerdere apps/sites

Taperen en voeding enzo hangt allemaal ook nogal af van de afstand en de ambities en ook wel van de omstandigheden (zoals verwachte hitte). Ik zorg er wel voor dat ik zo fris mogelijk aan de start sta, dus in principe geen zware trainingen ervoor.

Louise

Tja, hoe bereid ik me voor....

- Laatse paar dagen voor de wedstrijd wat rustiger aan met trainen. Eventueel volgens een schema, maar ook vooral luisteren naar je lijf. Beter een trainig minder en uitgerust aan de start.
- Ik heb in mn telefoon een notitie met checklist met wat ik allemaal moet regelen en meenemen. Ook een notitie met registratienummer en NTB licentie.
De dag voor de wedtrijd alles inpakken en klaarleggen.
De dag voor de wedstrijd even de routeplanner en de buienradar/weerbericht checken.
- Dag voor de wedstrijd niet te vet eten, eventueel wat meer koolhydraatrijk dan normal en voldoende drinken.
- Halfuurtje-uurtje vroeger naar bed, op tijd opstaan en normaal ontbijt (havermout of muesli).
- Op tijd naar wedstrijd lokatie. Liever te vroeg en een uur rondhangen en bekijken waar alles is dan moeten stressen omdat je toch later bent dan je had verwacht.
- Inschrijven, op het gemak wisselzone inrichten, even in T1/T2 heen en weer lopen zodat je precies weet waar je fiets staat. Naar de WC, probeer altijd zo leeg mogelijk te zijn voor de start zodat je daar tijdens de wedstrijd geen ongemak van hebt. Tissue in bandenrepareerset fiets voor sanitaire noodgevallen (gelukkig nog nooit nodig gehad).
- laatste uur niet veel meer drinken onnodige plaspauzes te voorkomen. Vlak voor de start nog even een banaan ofzo eten.
- Vlak voor de start vrouw en kind kusje geven en vragen waar ze staan. Dit is voor mij heel belangrijk. Als je kapot zit te gaan, je benen in brand staan en je sterren begint te zien, zorgt het aanmoedigende gebrul van mn dochtertje (was bij mn laatst wedstrijd in 2019 3 jaar) ervoor dat "gekkie pappa" toch nog even een tandje bijzet en ergens het vermogen vandaan weet te halen om nóg wat dieper te gaan.
- Zenuwen in de dagen voor een wedstrijd heb ik eigenlijk niet (tenzij het een heel groot of belangrijk evenement is, dan misschien onbewust een pietsje spanning). Ik ben geen podiumkandidaat dus dat geeft me ook geen spanning. Wel vlak voor de start wat gezonde spanning omdat ik er dan gewoon enorm zin in heb en graag wil starten.

Voor mannen is het wat makkelijker, gewoon in de berm op een verlaten stuk. Zijn daar ooit triatleten voor gediskwalificeerd?

Ik doe het op de fiets als er geen publiek is, liefst op een stuk waar ik mn benen stil kan houden. Maar het lukt me soms ook wel om het tot T2 uit te stellen.

Het makkelijkste is gewoon stoppen en aan de kant plassen. Heb het wel al fietsend geprobeerd door de benen stil te houden, zeker als je blaas al vol zit en je zitpositie wat ongemakkelijk word. Dat lukte vrij aardig, maar liever gewoon staande.
Groot toilet, is natuurlijk nergens makkelijk. De dixi of in het bos(als dat er is).
Maar dat lukt 's morgens al wel voor de wedstrijd, en daarna moet ik meestal niet meer in een wedstrijd.

Plassen langs de weg is als man best te doen.

Het is wel altijd oppassen met al die zoete sportvoeding dat de darmen niet in opstand gaan komen. Heb dat wel eens gehad tegen het einde van een 10 uur durende fietsrit. Vandaar dat stukkie wc papier in m'n kokertje met bandenreparatie spulletjes. Als iemand er naar vraagt zeg ik altijd dat dat tegen het rammelen van de spulletjes is.

Ik ga in oktober een 70.3 doen en ben nog een beetje aan het puzzelen hoe ik dat ga doen met voeding, hoe ik het in hapklaren brokken krijg en hoe ik het ga meenemen (momenteel wordt gevraagd zoveel mogelijk self reliant te zijn dus zo veel mogelijk zelf meenemen).