Ik laat soms spullen in de auto, soms laat ik ze in mijn tas, zeker als de parkeerplaats ver weg is en het onhandig is om heen en weer te lopen. Is altijd goed gegaan, dat is ook wel een beetje het idee van het parc fermé, dat daar geen mensen in andermans spullen gaan rommelen en dat je er echt wel wat kan laten liggen. Geen 100 % garantie natuurlijk, maar in principe moet je er van uit kunnen gaan dat je je eigen spullen daar gewoon terugvindt. Er staan ook peperdure fietsen en andere spullen natuurlijk. Bij de officiële triathlons is daar om die reden ook wel enig toezicht op (vrijwilligers en/of officials die in de wisselzone blijven).
Ik heb echter twee keer een triathlon gedaan waarbij dat wat mij betreft te rommelig was, vooral dat het parc fermé dus niet fermé was, en zo ongeveer iedereen erdoorheen krioelde (4:40:4 in Kopenhagen en afgelopen jaar Wilhelminadorp). Dat vind ik voor m'n spullen wél tricky en het is een van de redenen waarom ik Wilhelminadorp niet opnieuw doe. Dat was, voor alle duidelijkheid, geen NTB-triathlon, en er gingen wel meer dingen niet bepaald volgens de gebruikelijke regels.
Louise
Weblog over hoe ik op m'n 50e Ironman werd:
http://www.delftweg9.nl/triathlon/