Re: Wat is aan te bevelen leesvoer
Ik ben weer een boek verder: ik heb net de autobiografie gelezen van de 'Iron nun', zuster Madonna Buder, die nu 89 is en nog steeds aan triathlon doet. Ze is pas op haar 48e begonnen met hardlopen, later kwamen de andere twee sporten erbij. Ze heeft in de loop der jaren, vooral toen ze ouder werd, talloze records gezet, waarvan sommige nog steeds staan. Ze was regelmatig de eerste in haar age group, bv. de eerste 70+'er die een Ironman volbracht en naar Kona ging. Ze is ook een aantal keren wereldkampioen geweest, ook vaak als enige in haar age group overigens. Regelmatig is ze de beste van haar leeftijd overall, dus ook van de mannen. Of man, want zo heel veel 80+-mannen doen ook geen Ironmans meer natuurlijk. Dat kan ze zelf nu ook niet meer, ze haalt de limiet niet meer, maar dat is nog maar sinds een paar jaar zo.
Het boek heet 'The race to grace'. Vooral de eerste helft, over haar jonge jaren en het begin van beide 'roepingen' (religieus en sportief), vond ik interessant. Het tweede gedeelte heb ik ook vlot uitgelezen, maar ging me iets te veel alleen maar over de evenementen en de ertussenin liggende periodes van kwetsuren en herstel - ze heeft van alles gebroken en anderszins geblesseerd, vooral door aanrijdingen en valpartijen met de fiets.
Verder vond ik dat deel net wat te oppervlakkig. Ik heb ook wat YouTube-filmpjes van haar gezien, en daarin zegt ze soms interessantere dingen over wat sporten voor haar betekent dan in het boek. Over de relatie tussen sport en haar geloof bijvoorbeeld, en over wat het betekent om ouder en dus langzamer te worden. Daar had het van mij meer over mogen gaan. (Wat mij bijvoorbeeld blijft intrigeert: hoe kan ze haar belofte van armoede rijmen met de peperdure sport die triathlon is? Ze krijgt wel van alles en mag vaak gratis meedoen, maar ze vliegt wel van hot naar haar de hele tijd, en ze moet toch ook zien wat voor commercieel bedrijf Ironman is. Daar zegt ze helemaal niets over, nouja, ergens één keer dat ze het 'simpel' houdt op materieel gebied, maar daar ging ik toen toch bij fronsen.)
Maar goed, verder is het lekker lezen. Als je tenminste geen grote weerzin tegen geloof heb, want ja, daar gaat het natuurlijk wel veel over, ook bijvoorbeeld omdat ze vaak de hand van God ziet in hoe dingen lopen.
Verder is het geweldig hoe zeer zij een inspiratiebron is. Voor mij ook: ik vind het alleen al super om te zien hoe zij als 80+-vrouw op een triathlonfiets stapt. Dat is op mijn leeftijd al ongewoon (mijn vriendinnen kopen e-bikes, zal ik maar zeggen), maar zij is nogalliefst van hetzelfde bouwjaar als mijn (al overleden) moeder. Ze is een pionier van jewelste in de vrouwen- en ouderensport!
Louise