Zo, ben weer terug in Nederland. Lang leve iberia met vertragingen!
Het was afgelopen zaterdag een taaie sessie kan ik wel zeggen.
Het zwemmen was best pittig, de wind staat normaal uit noordoost en komt dan over land dus weinig golven 's morgens. Nou, natuurlijk niet tijdens de wedstrijd. De dagen ervoor was de wind gedraaid naar west-zuidwest en komt dan over zee met een lekkere deining/golfslag tot gevolg. vrijdagavond stonden er echt best behoorlijke golven dat ik ook dacht voor het slapen gaan, als dat morgen maar beter is. Met 1000 mensen tegelijk zwemmen is al een uitdaging op zich, met flinke golven niet helemaal mijn hobby. Maar ja, het zal toch moeten he!
Op zich viel het wel mee zaterdagochtend, niet zo vlak als normaal, toch nog best irritante golven en omdat je heen en weer zwemt nog vervelend dwars tegen ook. Na 1uur11 stond ik weer op de kant. Redelijk tevreden, liever iets sneller geweest maar goed er is nog een lange dag te gaan.
Het fietsen was echt super! Vanwege die westenwind had je nu bijna 120km de wind mee/dwars in ieder geval erg gunstig tot op de Mirador del Rio, waar je helemaal in de noordpunt van het eiland bent. Die 120 km vlogen gewoon letterlijk en figuurlijk voorbij! Het was ook lekker bewolkt met af en toe druppels dus goed voor de afkoeling. De laatste 60km zijn een afdaling, en een lange snelweg met soms een korte klim/valsplat waar je normaal (met noordenwind) kan laagvliegen. Dit keer dus niet en dat was wel even taai. Daar was goed te zien dat menigeen zich toch een beetje had verkeken op dit terugstuk en iets te fanatiek had gereden.
Ik heb op het laatst nog wat dames ingehaald en schijnbaar lag ik toen nog rond plek 10 ofzo hoorde ik, en 3e in mijn agegroup op een paar minuten achter de nr 1 en 2. Uiteindelijk 5:56 gefietst, wel tevreden over.
Toen de marathon, wat ik van tevoren had verwacht vanwege geringe loopomvang in de trainingen, ik liep pas sinds 3-4 weken weer door verkeerde schoenen en daardoor stomme blessures, daar heb ik dus helemaal geen last van gehad! Ik liep niet echt supersoepel ofzo, kon wel merken dat ik weinig gelopen had maar de eerste 15-20km gingen redelijk in een tempo dat een ongeveer 3u50 marathon wel zou moeten kunnen. Tja, totdat ik ontzettend pijn in mijn onderbuik kreeg, last van mijn blaas. Steeds het gevoel hebben te moeten plassen en niet kunnen. Dan kan je echt geen stap meer zetten! Ja, wandelen dat ging nog net. Gelukkig had ik een ibuprofen bij me voor noodgevallen, vond ik nu wel toepasselijk dus na een kleine 10minuten zakte de pijn en kon ik weer wat "hardlopen". Het vooruitzicht van nog 15kmwandelen leek me niet ideaal. Als het had gemoeten dan had ik het wel gedaan, maar toch. Na de wedstrijd toch maar even naar de dokter geweest want ik plaste ook bloed en bkijkt een blaasontsteking te zijn. Shit. Dus een marathon van 4uur34, voor mij niet echt een tijd om trots op te zijn maar gezien de omstandigheden, het doel was finishen en dat is gelukt in 11uur55. Lanzarote is echt een supergave wedstrijd ondanks de pijn. Zwaarder dan Hawaii, ja afgelopen zaterdag voor mij zeker.
Nu lekker herstellen en op naar Lake Placid op 22 juli. Ik heb wat recht te zetten! 
