YouriL schreef:Aan het begin van mijn trainingsperiode had ik nog wat kopzorgen over voornamelijk het zwemmen, maar hier heb ik nu op mijn niveau het meeste vertrouwen in!
Het is mijn eerste FD, dus finishen is het voornaamste doel uiteraard, maar op basis van trainingsarbeid en lichaamsbelasting zou dit in samenspraak met mijn coach een reële voorspelling moeten zijn:
Swim: 01:26:22
T1: 00:10:00
Bike: 06:00:00
T2: 00:06:00
Run: 03:55:23
Total: 11:37:45
Ik mikte op voorhand op <12u, dus dit zou een hele mooie tijd zijn voor mij. Maargoed er kan uiteraard vanalles gebeuren en ondanks dat lopen mijn sterkste onderdeel is, houd ik hier toch rekening met verval. Mijn eerste marathon liep ik 1,5 jaar terug in 03:57:57 en mijn huidige PR staat op 03:32:xx, dus alles onder de 4u zou ik prima vinden.
Ik ben heel benieuwd naar het resultaat, zolang het geen DNF is ben ik dolgelukkig 
Dankjewel allemaal voor de succeswensen. Uitgebreid verslag volgt later middels een blog link, maar alvast een korte recap.
Het ging helaas niet zoals gepland, het zwemmen ging vér boven verwachting goed en makkelijk, zelfs mijn zwembad intervallen heb ik nog nooit zo snel gezwommen.
Fietsen de eerste 90km heel prima, los van een stop op 110km bij de tech support vanwege losgetrilde schroeven in het stuur. Daarna kreeg ik ook alweer snel last van mijn oude knieblessure en heb ik eigenlijk de laatste 70km met een best wel pijnlijk linkerbeen gefietst, rechts voelde wel super fris. Dat was tegelijkertijd een goed teken en frustrerend, want ik moest extra hard doseren om die linkerknie te sparen voor de marathon.
Dit heeft uiteindelijk niet mogen baten, ook al heb ik echt de tijd genomen in T2 (13min) om mijn knie wat extra rust te geven, na goed en wel 200m hardlopen moest ik al stoppen.
Nog paar keer een stukje (lees een paar passen) hardlopen, maar ik kwam al gauw voor de keuze te staan om door te lopen en 100% zeker niet de finish kunnen halen of de hele marathon gaan wandelen en hopen dat mijn knie dat zou overleven.
Dit heb ik 5km volgehouden en toen brak ik mentaal volledig, hoe ga ik nu in godsnaam nog 37km wandelen? Huilen, huilen, huilen en ik had besloten om uit te stappen, maar ik wilde dit wel eerst kenbaar maken bij mijn support die pas bij 10km stonden.
Daar aangekomen zagen ze gelijk dat het mis zat en heb ik me huilend in de armen van mijn goede vriendin gestort.
Ze zei terecht ik weet niet wat ik moet zeggen, want ik weet niet wat je voelt. Je moet niks kapot lopen.
Op dat moment kon ik nog door, maar dan? Op 20km alsnog uit moeten stappen? Dat zag ik echt niet zitten.
Maar toen kwam het besef, dit is niet vanwege mijn blessure, dit is opgeven en opgeven is geen optie.
Ik besloot om net zo lang door te wandelen tot het echt niet meer verantwoord was of dat ik van de baan geveegd werd. Na wat rekenen kwam ik uit op nog iets meer dan 7,5u, met een ruim genomen gemiddeld tempo van 10min/km was dit haalbaar, in theorie dan toch.
God wat had ik me verheugd op de marathon en het feest eromheen.
Al snel wist ik mentaal de knop om te zetten en heb ik voor de volle 100% en ontzettend vastberaden de volledige afstand gewandeld in 6,5u!
Ik heb een prachtig feest gehad en door op deze manier gedwongen de race te moeten beleven lekker de tijd genomen voor interactie met het publiek en vrijwilligers.
En als kers op de taart en misschien nog wel de grootste troost een onvergetelijke hero finish gekregen van Paul McKay (zeg ik dat goed?).
Het was zwaar afzien en mijn voeten zitten vol met blaren, maar die plak is binnen!
En 1 ding wist ik tijdens de race al zeker, over 2 jaar revanche! Maar komend jaar eerst even focus op mijn eerste ultratrails.
Swim: 01:13:43
T1: 00:08:58
Bike: 06:12:02
T2: 00:12:58
Run: 06:32:28
Total: 14:20:20
